Είναι Σάββατο και αντί να λιάζομαι σε μια από τις πλησιέστερες παραλίες του Νομού στον οποίο ξεμεροβραδιάζομαι για όλη τη διάρκεια του χρόνου, βρίσκομαι στο γραφείο,όπου σκαλίζω θέματα πελατών,ανακατεύοντας χαρτιά…Η ώρα έχει περάσει δραματικά και κάπου στις εννέα το βράδυ,επιθυμίες για μια μπύρα, για ένα ποτό τέλος πάντων φάνηκαν να πλανώνται στον ουρανό του κουρασμένου μυαλού μου…
Η απόφαση πάρθηκε γρήγορα και μαζί με την αγαπημένη μου σύντροφο,κατηφορίσαμε από την Πλατεία Κορνάρου, που βρίσκεται το γραφείο μας,προς το κέντρο της πόλης δια μέσου της Πλατείας Δασκαλογιάννη με στόχο το καφέ μπαρ που αποτελεί σταθερή προτίμησή μας, τον τελευταίο χρόνο.Οι άρχοντες της πόλης μας,μας έχουν συνηθίσει σε εκπλήξεις, άλλοτε σημαντικές,άλλοτε ενδιαφέρουσες,άλλοτε κιτς,αλλά αυτό στο οποίο κουτουλήσαμε ξεπερνούσε κάθε προηγούμενη περίπτωση.Ένας καταπληκτικός σωρός από σκουπίδια “ατάκτως ερριμμένα” κοσμούσε την Πλατεία Δασκαλογιάννη. Η διέλευση σε επιβράβευε και με τα ανάλογα αρώματα,καθώς στο μεγάλο σωρό σκουπιδιών βρίσκονταν και υπολείμματα τροφών σε κατάσταση σήψης,τα οποία είχαν εναποθέσει εκεί τα γύρω καταστήματα.Έχουμε βαρεθεί πλέον και να θυμώνουμε και να σέρνουμε..τα εξ’ αμάξης στους πολιτικούς,στους δημάρχους σε κάθε έναν τέλος πάντων που αποδεικνύεται κατώτερος των προσδοκιών των πολιτών που τον εμπιστεύτηκαν να φροντίζει την φήμη της χώρας τους, την υγεία τους και την καθαριότητα της πόλης τους. Δεν φωτογράφισα με το smartphone μου μόνο εγώ τον σωρό των σκουπιδιών το Σαββατόβραδο αλλά και αρκετοί τουρίστες, οι οποίοι βιάστηκαν να απομακρυνθούν από το σημείο διότι τους πήρε…η μπόχα. Επαξίως ένας μεγάλος ελληνικός δήμος με αποθεματικό που αγγίζει τα 50.000.000€ θα κερδίσει το “έξυπνο βραβείο” της πιο βρώμικης πόλης της Ευρώπης. Ο σωρός των σκουπιδιών,αφημένος στη μοίρα του, αποτελεί την αντίληψη της δημοτικής αρχής για την προσοχή και την φροντίδα με την οποία αγκαλιάζει την “βαριά βιομηχανία” της Ελλάδος. Πιό πέρα τα μεζεδοπωλεία και τα γυράδικα ήταν ασφυκτικά γεμάτα…Οι συμπολίτες μας απολάμβαναν τα προσφερόμενα εδέσματα, φορώντας μυωπικά γυαλιά και έχοντας μπουκωμένα τα ρουθούνια τους με τη μυρωδιά της τσίκνας η του καπνού του τσιγάρου.
Η πόλη βουλιάζει σταθερά…Μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι.
(σ,σ.)Η εν λόγω πλατεία, που έλαβε το όνομά της από τον Σφακιανό Ιωάννη Βλάχο, επωνομαζόμενο “Δασκαλογιάννη” είναι σημείο συνάντησης και διέλευσης από τα πλέον κεντρικά της πόλης του Ηρακλείου.
Σπύρος Μουρελάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου